Strong's Concordance katoikeó: to inhabit, to settle Original Word: κατοικέωPart of Speech: Verb Transliteration: katoikeó Phonetic Spelling: (kat-oy-keh'-o) Short Definition: I dwell in, settle in, inhabit Definition: I dwell in, settle in, am established in (permanently), inhabit. HELPS Word-studies 2730 katoikéō (from 2596 /katá, "down, according to," intensifying 3611 /oikéō, "dwell, reside") – properly, settle down as a permanent resident, i.e. in a fixed (permanent) dwelling place as one's personal residence; (figuratively) "to be exactly at home." [The force of the prefix (2596 /katá) suggests "down to the finest, exact details."] Thayer's Greek Lexicon STRONGS NT 2730: κατοικέωκατοικέω, κατοικῶ; 1 aorist κατῴκησα; (from Sophocles and Herodotus down); the Sept. times uncounted for יָשַׁב, more rarely for שָׁכַן; 1. intransitive, to dwell, settle; a. properly: followed by ἐν with the dative of place, Luke 13:4 (Tr WH omit ἐν); Acts 1:20; Acts 5 (T WH marginal reading εἰς (see below)); b. metaphorically, divine powers, influences, etc., are said κατοικεῖν ἐν τίνι (the dative of person), or ἐν τῇ καρδία τίνος, to dwell in his soul, to pervade, prompt, govern it: ὁ Θεός ἐν ἡμῖν, the Epistle of Barnabas 16, 8 [ET]; ὁ Χριστός, Ephesians 3:17; the Holy Spirit, James 4:5 R G (Hermas, past., mand. 5, 2 [ET]; (sim. 5, 5 [ET] etc.; cf. Harnack's references on mand. 3, 1)); τό πλήρωμα τῆς θεότητος in Christ, Colossians 2:9, cf. 1:19; ἡ σοφία ἐν σώματι, Wis. 1:4; δικαιοσύνη is said to dwell where righteousness prevails, is practised, 2 Peter 3:13. 2. transitive, to dwell in, inhabit: with the accusative of place, Acts 1:19; Acts 2:9, 14; Acts 4:16; Acts 9:32, 35; Acts 19:10, 17; Revelation 12:12 Rec.; STRONGS NT 2730: κατοικίζωκατοικίζω; 1 aorist κατῴκισα; from Herodotus down; the Sept. for הושִׁיב; to cause to dwell, to send or bring into an abode; to give a dwelling to: metaphorically, τό πνεῦμα, ὁ κατῴκισεν ἐν ἡμῖν, i. e. the Spirit which he placed within us, to pervade and prompt us (see κατοικέω, 1 b.), James 4:5 L T Tr WH. Strong's Exhaustive Concordance dweller, inhabitant. From kata and oikeo; to house permanently, i.e. Reside (literally or figuratively) -- dwell(-er), inhabitant(-ter). see GREEK kata see GREEK oikeo Forms and Transliterations κατοικει κατοικεί κατοικεῖ κατοίκει κατοικειν κατοικείν κατοικεῖν κατοικεις κατοικείς κατοικεῖς κατοικείσθαι κατοικείται κατοικειτε κατοικείτε κατοικεῖτε κατοικείτω κατοικείτωσαν κατοικηθή κατοικηθής κατοικηθήσεται κατοικηθήση κατοικηθησομένας κατοικηθήσονται κατοικησαι κατοικήσαι κατοικήσαί κατοικῆσαι κατοικήσαντα κατοικήσαντι κατοικησας κατοικήσας κατοικήσατε κατοικησάτω κατοικήσει κατοικήσεις κατοικήσετε κατοικήση κατοικήσης κατοικήσητε κατοικήσομεν κατοίκησον κατοικήσουσι κατοικησούσιν κατοικήσουσιν κατοικήσω κατοικήσωσιν κατοικήτω κατοικιείς κατοικούμεναι κατοικουμένας κατοικουμένη κατοικούμενον κατοικούν κατοικούντα κατοικουντας κατοικούντας κατοικοῦντας κατοικουντες κατοικούντες κατοικοῦντες κατοικουντι κατοικούντι κατοικοῦντι κατοικουντος κατοικούντος κατοικουντων κατοικούντων κατοικούσα κατοικούσαι κατοικούση κατοικούσι κατοικουσιν κατοικούσιν κατοικοῦσιν κατοικώ κατοικων κατοικών κατοικῶν κατοικώσιν κατώκει κατώκεισεν κατώκειτε κατωκείτο κατώκειτο κατώκηκα κατωκήκατε κατώκησα κατωκήσαμεν κατωκησαν κατώκησαν κατώκησε κατωκησεν κατώκησεν κατῴκησεν κατωκισεν κατῴκισεν κατώκουν katoikei katoikeî katoikein katoikeîn katoikeis katoikeîs katoikeite katoikeîte katoikesai katoikêsai katoikēsai katoikē̂sai katoikesas katoikēsas katoikḗsas katṓikesen katṓikēsen katṓikisen katoikon katoikôn katoikōn katoikō̂n katoikountas katoikoûntas katoikountes katoikoûntes katoikounti katoikoûnti katoikounton katoikountōn katoikoúnton katoikoúntōn katoikousin katoikoûsin katokesen katōkēsen katokisen katōkisenLinks Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel TextsEnglishman's Concordance Strong's Greek 273045 Occurrences κατῴκησεν — 3 Occ. κατῴκισεν — 1 Occ. κατοικῆσαι — 3 Occ. κατοικήσας — 1 Occ. κατοικεῖ — 7 Occ. κατοικεῖν — 1 Occ. κατοικεῖς — 1 Occ. κατοικεῖτε — 1 Occ. κατοικῶν — 1 Occ. κατοικοῦντας — 9 Occ. κατοικοῦντες — 9 Occ. κατοικοῦντι — 1 Occ. κατοικούντων — 2 Occ. κατοικοῦσιν — 5 Occ. Matthew 2:23 V-AIA-3S GRK: καὶ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς πόλιν NAS: and came and lived in a city called KJV: And he came and dwelt in a city INT: and having come he dwelt in a city Matthew 4:13 V-AIA-3S Matthew 12:45 V-PIA-3S Matthew 23:21 V-PPA-DMS Luke 11:26 V-PIA-3S Luke 13:4 V-PPA-AMP Acts 1:19 V-PPA-DMP Acts 1:20 V-PPA-NMS Acts 2:5 V-PPA-NMP Acts 2:9 V-PPA-NMP Acts 2:14 V-PPA-NMP Acts 4:16 V-PPA-DMP Acts 7:2 V-ANA Acts 7:4 V-AIA-3S Acts 7:4 V-PIA-2P Acts 7:48 V-PIA-3S Acts 9:22 V-PPA-AMP Acts 9:32 V-PPA-AMP Acts 9:35 V-PPA-NMP Acts 11:29 V-PPA-DMP Acts 13:27 V-PPA-NMP Acts 17:24 V-PIA-3S Acts 17:26 V-PNA Acts 19:10 V-PPA-AMP Acts 19:17 V-PPA-DMP |
    |